I można się nad tym nieźle zadumać - tyle kultur, społeczności i tyle pomysłów na zabawę. Kontynuując wątek z poprzedniego arta, bijemy się w piersi i poprawiamy. Ich autor, wbrew temu co napisaliśmy, jest facetem. Na poniższym zdjęciu, ze swoimi "zabawkami":
Chcąc zrekompensować to małe niedopatrzenie mojego poprzednika - poniżej wrzucam pozostałe zdjęcia z projektu
Toy Stories.
Puput - Bali, Indonezja
Li Yi Chen - Shenyang, Chiny
Abel - Nopaltepec, Meksyk
Noel - Dallas, stan Texas
Enea - Boulder, stan Kolorado
Lucas - Sydney, Australia
Taha - Bejrut, Liban
Ralf - Ryga, Łotwa
Elene - Tbilisi, Gruzja
Davide - La Valletta, Malta
Ryan - Johannesburg, RPA
Farida - Kair, Egipt
Jaqueline - Manila, Filipiny
Reanya - Sepang, Malezja
Kalesi - Viseisei, Wyspy Fiji
Talia - Timimoun, Algieria
Niko - Homer, stan Alaska
Ragnar - Reykjavik, Islandia
Tyra - Sztokholm, Szwecja
Virginia - American Fork, stan Utah
Naya - Managua, Nikaragua
Allenah - El Nido, Filipiny
“The richest children were more possessive. At the beginning, they wouldn’t want me to touch their toys, and I would need more time before they would let me play with them,” says the Italian, who would often join in with a child’s games before arranging the toys and taking the photograph. “In poor countries, it was much easier. Even if they only had two or three toys, they didn’t really care. In Africa, the kids would mostly play with their friends outside.”
“Najbogatsze dzieci były bardziej zaborcze. Na początku nie chciały, bym dotykał ich zabawek, więc i ja potrzebowałem więcej czasu, by móc pobawić się z nimi” mówił Włoch, który często przyłączał się do zabaw z dziećmi jeszcze przed układaniem zabawek do zrobienia fotografii. “W biedniejszych krajach to było o wiele łatwiejsze. Nawet jeżeli dzieci miały zaledwie dwie, trzy zabawki, to nie dbały o to, woląc zabawę ze swoimi przyjaciółmi.”
Maudy - Kalulushi, Zambia
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą