Prawdziwa i wielka Mądrość ukrywa się w przeróżnych zaskakujących miejscach, czasem podstępnie przybierając formę z niepozornych na pierwszy rzut oka historyjek z Dalekiego Wschodu...

To nie ja!
Nasreddin udał się pewnego dnia na modlitwę do meczetu. Jego koszula była krótka i mężczyźnie stojącemu za nim wydało się to dość dziwaczne, dlatego pociągnął ją w dół. Natychmiast Nasreddin pociągnął koszulę mężczyźnie stojącemu przed nim.
„Co ty robisz?” zapytał mężczyzna.
„Mnie nie pytaj! Ja tego nie zacząłem, zapytaj mężczyznę który stoi za mną.”

Jestem obcy
Pewnego razu Nasreddin odwiedził wioskę płożoną niedaleko swojego miasta.
Podczas wędrówki prze wioskę zagadnął go mężczyzna:

Mądrość
Ktoś zapytał Nasreddina:
„Jak można osiągnąć mądrość?”
Nasreddin odpowiedział: „Zawsze słuchaj uważnie co mądrzy i uczeni ludzie ci mówią. Kiedy jednak rozmawiasz z innymi, słuchaj uważnie tego co sam mówisz!”

W młynie
Nasreddin poszedł do pobliskiego młyna i zaczął pełnymi garściami nabierać ziarno do swojego worka. Nadszedł młynarz i zapytał:
„Co ty tutaj robisz?”
„Jestem głupcem i muszę robić wszystko cokolwiek przyjdzie mi do głowy!” filuternie odpowiedział Mułła.
„Więc dlaczego nigdy nie przyszło ci na myśl wyjąć zboże ze swojego worka i wrzucić do mojego?”
„Ja jestem tylko zwykłym głupcem, a nie totalnym idiotą.”

Kot jest mokry
Hodża Nasreddin zatrudnił się jako stróż. Pracodawca wezwał go do siebie i nakazał:
- Wyjdź na dwór i sprawdź, czy nie pada. Muszę dziś udać się do sułtana, a mój ulubiony płaszcz farbuje. Nie chciałbym, żeby się zniszczył na deszczu.
Nasreddin, istny leń, postanowił posłużyć się swoją umiejętnością wyciągania wniosków, z której był tak dumny. Zobaczył przemykającego kota. Kot był przemoczony do suchej nitki.
- Panie - oznajmił - leje jak z cebra.
Jego pracodawca stracił nieco czasu, przebierając się w inny paradny strój. Kiedy wyszedł na ulicę, okazało się, że wcale nie pada. Ktoś wylał wiadro wody na kota, by go przegonić.
Nasreddin stracił posadę.

To proste
Przewodnik oprowadzał wycieczkę po British Museum w Londynie.
- Ten sarkofag liczy sobie pięć tysięcy lat.
Brodata postać w turbanie wystąpiła przed szereg.
- Myli się pan - rzekł Nasreddin - albowiem ma on pięć tysięcy trzy lata.
Wszyscy zwiedzający byli bardzo poruszeni. Przewodnik nie ukrywał niezadowolenia.
- Ta waza - rzekł, gdy przeszli do sąsiedniej sali - liczy dwa i pół tysiąca lat.
- Dwa tysiące pięćset trzy lata - sprostował Nasreddin.
- Chwileczkę! - wykrzyknął oburzony przewodnik. - Jak może pan datować starożytne zabytki z taką dokładnością? I proszę mi tu nie mówić, że to dlatego, że pochodzi pan ze Wschodu! Nikt na świecie nie może określić dokładnego wieku tych przedmiotów.
- To banalnie proste - odrzekł Nasreddin. - Ostatnio byłem tu trzy lata temu, a wtedy mówił pan, że ta waza ma dwa i pół tysiąca lat.
Morał: Jest później, niż myślisz

Zegar
Zegar Nasreddina nigdy nie chodził dobrze.
- Mógłbyś wreszcie coś z tym zrobić! - powiedział mu sąsiad.
- A co mam zrobić?
- Cokolwiek zrobisz, będzie lepiej.
Hodża uderzył w zegar młotkiem. Mechanizm stanął.
- Wiesz, miałeś rację - powiedział. - Teraz jest rzeczywiście lepiej.
- Nie chodziło mi dosłownie o cokolwiek. Jakim cudem teraz może być lepiej niż poprzednio?
- Cóż, zanim go zatrzymałem, zawsze chodził źle. A teraz przynajmniej dwa razy na dobę będzie wskazywał właściwą godzinę.
Morał: Lepiej mieć rację czasami, niż nie mieć jej nigdy
Ile?
Nasreddin się wzbogacił. Zaproszono go na pokaz mody.
- Jak ci się podobało? - pytali go przyjaciele.
- Ależ to czyste oszustwo! - oburzył się hodża.
- Dlaczego?
- Pokazują ci kobiety - a potem próbują sprzedać ubrania!

Fragmenty pochodzą między z książek Idriesa Shaha wydanych ostatnio przez wydawnictwo Wieża Babel - Wyczyny niezrównanego hodży Nasreddina oraz Fortele Niewiarygodnego hodży Nasreddina. Można je nabyć drogą kupna w księgarni internetowej Merlin.

Dziękujemy Iskierce, która zainspirowała nas do stworzenia tej serii. Wszystkie odcinki znajdziecie tutaj