Napisy z nagrobków czyli humor cmentarny

Do: Wszyscy pracownicy
Od: Dyrektor Departamentu Kadr i Administracji

Ostatnia, szczegółowa kontrola stanowisk pracy wykazała, iż we wpisywanych przez kontrolerów kodach czynności wykonywanych przez pracowników w godzinach pracy najczęściej wpisywanym kodem jest 5309, który oznacza ’Bezproduktywne wykorzystywanie czasu nie przynoszące korzyści dla firmy". W przypadku większości pracowników jest to niestety jedyny lub przeważający kod opisujący całodzienną działalność. Dla zarządu jest to jednak zbyt ogólnikowe stwierdzenie i dlatego począwszy od dnia dzisiejszego, każdy z pracowników jest zobowiązany wypełniać na bieżąco "Dziennik pracownika" używając specjalnych kodów opracowanych na podstawie naszych obserwacji.

Dziękuję za współpracę
Dyrektor Departamentu Kadr i Administracji

Załącznik: Wykaz kodów

Wczoraj był całkiem niesamowity dzień. Nie dość, że wspaniałe święto narodowe, to jeszcze moja siostra urodziła ślicznego dzidziusia, a na koniec tzw. wielki świat ponownie odkrył Joe Monster’a.

I dostaliśmy wyróżnienie od redakcji magazynu PC World Computer. No cóż, wychowani jesteśmy dobrze i nagrody w ostateczności przyjmujemy :)

A jeśli zechcesz Joe Monsterowi gratulować, to pamiętaj, że dziś, po ponad trzech latach działania, Joe Monster to tak naprawdę wielotwór (czyli twór wieloosobowy o wielu kończynach) w skład którego wchodzą:

- Joe Monster, Pablo Key oraz Reszka, Kozak, Strzelec, Bobesh (na stażu) jako tzw. frontend
oraz:
- Whisky, Skrzyd, Saker jako tzw. backend
oraz:
- Iwcia i Eidar (przeniesieni do rezerwy)
oraz:

Na cmentarzu również może być zabawnie. Wraz z Kozakiem wygrzebaliśmy z odchłani netu takie oto perełki:

Prawdziwe napisy z nagrobków...
Na nagrobku Ezekiala Aikle w East Dalhousie Cemetery, Nova Scotia:
"Tu leży
Ezekial Aikle
Wiek 102
Był dobry
umarł młodo".

Na cmentarzu w Ribbesford, Wielka Brytania Nagrobek Anny Wallace:
"Dzieci Izraela chciały chleb
A Pan zesłał im mannę,
Stary Wallace chciał żonę
I diabeł dał mu Annę".

Nagrobek na cmentarzu w Ruidoso, Nowy Meksyk:
"Tu leży
Johnny Słońce
Wybaczcie mi,
że nie wstaję".

Aby upamiętnić wypadek Uniontown, Pennsylvania:
"Tu leży ciało
Jonathana Krogulca,
który wcisnął gaz
zamiast hamulca".

Epitafium od żony (cmentarz w Vermont):
"Tu leży świętej pamięci
mój mąż John Barnes
który zmarł 3. stycznia 1803.
Jego młoda żona - 23 lata -
wciąż może być dobrą gospodynią
i bardzo potrzebuje pocieszenia".

Epitafium dla prawnika Johna Strange w Anglii:
"Sir John Dziwny.
Tu leży uczciwy prawnik.
Jakiż on Dziwny".

Ktoś zdeterminowany, by być anonimowym (Stowe, Vermont):
"Byłem kimś.
Ale to nie
Twoja sprawa."

W czasach kowboi (1880), Arizona, Cmentarz Boot Hill w Tombstone:
"Tu leży Lester Chciej
Cztery kule 44.
Nie więcej, nie mniej".

Cmentarz w Georgii:
"Mówiłam Ci, że jestem chora!"

Epitafium Johna Penny (Grosika) w Wimborne, Wielka Brytania:
"Czytelniku, jeśli
zbrakło Ci forsy cosik
Kop cztery metry w głąb ziemi
a znajdziesz tam Grosik."

Na nagrobku Margaret Daniels w Hollywood Cemetery Richmond, Virginia:
"Zawsze mówiła, że jej nogi ją dobijają
Ale nikt jej nie wierzył..."

Ktoś w Winslow, Maine niezbyt lubił Pana Wood’a:
"Pamięci Bezy Drewno
Który zakończył życie
2. listopada 1837
w wieku 45 lat.
Tu leży Drewno
W innym na pewno
I tak jedno
Zamknięte w drugim.
Zewnętrzne drewno
Nie jest jej krewną,
Choć o złym mężu
Wciąż mówi.

Na nagrobku Jonathana Groszka (1880) w Nantucket, Massachusetts:
"Tu leży tylko pusty strąk,
Bo Groszek poszedł wprost do Pana rąk".

Na nagrobku Ellen Shannon z Girard, Pennsylvania umieszczono napis:
"Spłonęła 21. marca 1870
w wyniku eksplozji lampy
wypełnionej
Niewybuchającym Olejem Danforth’a".

Harry Edsel Smith z Albany, stan Nowy Jork:
"Ur 1903 - Zm 1942
Spojrzał do szybu windy w górę,
by sprawdzić czy jedzie na dół. Faktycznie jechała".

W Thurmont, Maryland:
"Tu leży ateista
Ślicznie ubrany
Ale i tak nie ma dokąd iść".

I na koniec perełka: