Jak pozbyć się czkawki?

Czym jest czkawka?

To absolutnie nie dające się opanować skurcze przepony i mięśni klatki piersiowej. Dodatkowym, uroczym bonusem jest tu zamykanie się głośni – zawierającej więzadła głosowe części krtani. To dlatego podczas czkawki wydajemy z siebie ten idiotyczny dźwięk. U jednych odgłos ten jest ledwo słyszalny, u innych atak czkawki jest równoznaczny z postawieniem na nogi całego osiedla – w 1769 roku odnotowano przypadek faceta, który czkał tak głośno, że nieszczęśnika słychać było w promieniu przeszło półtora kilometra!

Czkają wszyscy – już w XIX wieku zaobserwowano, że nawet kilkumiesięczny płód w brzuchu matki potrafi paść ofiarą tego małego demona.
Ta przykra przypadłość najczęściej nie męczy nas zbyt długo i po kilku minutach miotania się i stosowania babcinych sposobów na pozbycie się tego irytującego cholerstwa, czkawka ustaje. Z reguły. Taki na przykład Charles Osborne zaczął czkać na początku lat 20. ubiegłego wieku, a swe ostatnie czknięcie wydał z siebie w dniu swej śmierci w 1991 roku mając 96 lat. W międzyczasie wziął dwa śluby i czkając spłodził ósemkę dzieci.
Udało się ustalić, że cała przygoda z diabelskim odruchem zaczyna się od podrażnienia biegnącego od klatki piersiowej, aż do naszej szyi, nerwu przeponowego. Dlatego też w ekstremalnych przypadkach czkawki, lekarze zwykli serwować zastrzyk z nowokainy wprost we wspomniany nerw. To jednak już absolutna ostateczność. Całe szczęście, że istnieją inne, sprawdzone metody walki z tym cholerstwem.

#1. Wstrzymanie oddechu

To najprostszy, dość skuteczny oręż w walce z bestią. Podczas wstrzymywania oddechu gromadzimy sporą ilość dwutlenku węgla w naszych płucach. Skumulowanie się tego związku powoduje, że przepona się rozluźnia. W wielu przypadkach to wystarczy, aby uporać się z problemem. Niestety – nie zawsze. Wówczas nie tylko czujemy się solidnie podduszeni, ale jeszcze trudno nam złapać oddech, kiedy wqrwiona czkawka atakuje ze zdwojoną siłą.

#2. Zatykanie uszu

Jeśli wstrzymywanie oddechu Ci nie pomoże, zawsze pozostaje inna prosta metoda – zatykanie uszu lub ściśnięcie palcami płatków tuż za małżowiną uszną. Jeśli wierzyć specjalistom od czkawkowych ataków, w ten sposób zmuszamy nasz nerw błędny do poinformowania reszty ciała o naszej potrzebie relaksu. Nerw ten łączy się z przeponą. Przepona daje sobie na luz i mamy spokój. Teoretycznie. W praktyce rożnie to bywa...

#3. Wysunięcie języka

Ta metoda nakazuje ofiarom czkawki wysunąć z ust język jak najdalej to możliwe. Musisz więc zrobić to przynajmniej w połowie tak dobrze jak Gene Simmons – basista grup Kiss. Podczas tego zabiegu rozluźniają się struny głosowe. Po takim ćwiczeniu oddycha się lepiej i łatwiej nam zapanować nad skurczami przepony.

#4. Picie wody

Nalej sobie do kubeczka Kraniczanki i pociągnij 9-10 małych łyków. Jest duża szansa, że rytmiczne skurcze przełyku zastąpią uciążliwe skurcze przepony. W najgorszym wypadku zakrztusisz się wodą, zrobisz się siny, puścisz pawia i wprawisz czkawkę w zakłopotanie. Poważnie – jedną z metod walki z czkawką jest intensywny kaszel lub zmuszenie się do wymiotów.
Pewną modyfikacją tego sposobu jest picie wody z przeciwległej strony szklanki. Aby prawidłowo tę czynność wykonać należy zgiąć się w pół i najlepiej trzymać łeb przy samej ziemi. Nie wiemy, czy metoda ta jest skuteczna. Pewne jest natomiast to, że wykonujący ten trik dręczony czkawką człek wyglądać musi wyjątkowo zabawnie.

#5. Przesłodzenie się

Inną, nieco mniej drastyczną antyczkawkową metodą jest przeładowanie ulepkiem zakończeń nerwowych w naszych językach. Instrukcja mówi, że cukier należy wsypać sobie bezpośrednio na tył języka, gdzie znajdują się kubeczki smakowe odpowiedzialne za identyfikowanie słodkości. Czkawka albo próchnica – twój wybór.

#6. Gwałtowne przestraszenie się

Dość brutalna to metoda, ale zapewne sami z doświadczenia wiecie, że jednocześnie – jedna z najskuteczniejszych. Cały trik polega na tym, aby czkająca ofiara doznała potężnej dawki przerażenia. W ten sposób przestraszona osoba dostaje nagłego ścisku przepony i w rezultacie czkawka zostaje równie gwałtownie stłumiona.

#7. Stymulacja odbytu

Tak właśnie – odbytu. Zaczęło się od tego, ze pewien lekarz usiłując zbadać pacjenta chorego na zapalenie trzustki przypadkiem odkrył, że za każdym razem, gdy umieszcza w jego tyłku diagnostyczną rurkę, badanemu przechodzi atak nerwowej czkawki. Przypadek ten zainteresował świat tęgich umysłów. W 1990 roku powstała cała praca naukowa przedstawiająca (ponoć skuteczną) metodę pozbywania się czkawki za pomocą stymulacji tyłka. Stworzona przez autorów hipoteza mówi, że zarówno nerw przeponowy, jak i błędny wysyłają i odbierają sygnały z przewodu pokarmowego, których zwieńczeniem jest dupa. Za to odkrycie badacze wyróżnieni zostali Noblem (tym drugim – z dopiskiem anty na przedzie).

#8. Przypomnienie mózgowi, że człowiek nie jest rybą

Całkiem niedawno na światło dzienne wyszła teoria autorstwa Neila Shubina - cenionego anatoma z Uniwersytetu z Chicago, który twierdzi, że czkawka tworzona jest przez sygnały elektryczne generowane w pniu mózgowym. Mózgi ryb i płazów generują bardzo podobne sygnały. Ma to na celu kontrolowanie pracy ich skrzeli. Naukowiec uważa, że czkawka jest niczym innym jak pamiątką po naszych przodkach – możemy więc czkawkę traktować jako formę przypomnienia, że wszyscy kiedyś wyleźliśmy z wody.
Może więc zamiast robić z siebie idiotę wytykając język, pijąc wodę podczas stania na głowie czy w ramach masażu mozolnie wciskać sobie bakłażan w odbyt, warto by jednak zacząć od stymulacji mózgu jakąś dobrą lekturą?

Źródła: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8